Çok klişe bir laf vardır.
“Basın özgürdür” diye.
Değil, kardeşim!..
Çine’de hiç değiliz.

“Niye çekiyorsun” diyenlerden bizi koruması gerekenler diyor;
“Niye çekiyorsun kardeşim!”
Aklı sıra, taşıdıkları elbisenin ve sahip oldukları kamusal yetkinin gücü ile bize korku salacaklar.

Bunun nedeninin bizi kullanamayan, çekemeyen ve bizden rahatsızlık duyanların taktik ve tahrikinden başka bir şey olmadığını çok iyi biliyoruz. İçimizdeki Manisalılar…

En son Çine Madranspor-Manisa Belediyespor maçı öncesi yaşadık.
Rakip takımın yöneticileri Komiser Yardımcısına mesir hediye ederken çekince…
Öğrendik ki; nazik konuklarımız iki paket mesiri sadece Komisere getirmişler, normaldir.
Bu durumda, Komiserin sıkıntı duyması da normaldir.
Be kardeşim; sen onlarca taraftarın önünde o paketleri almaktan çekinmiyorsan, benim fotoğraf çekmemden niye rahatsız oluyorsun?

Devre arasından çay içmeye gittim. Orada Erden Kaya anlatıyor, “Rakip takım polis eskortluğunda sahaya girdi, psikolojimiz alt üst oldu. Maçla ilgili hiçbir gerginlik yokken; Çine Polisi bunu nasıl yapar...” Birkaç gün sonra istişare ettiğim bir spor kulübü yöneticisi bunun çok önemli bir taktik olduğunu ve geçmişte benzer yöntemlere kendilerinin de başvurduğunu söyledi.

Önce manidar geldi; “Niye çekiyorsun kardeşim!” çıkışı, ama sonra normal olduğuna karar verdim, rakip takımın polis eskortluğunda sahaya girmesini…
Mevzuatta yeri vardır, ya da aksi yazmıyordur…
En azından tedbir, tedbirdir.
Keşke her konuda bu kadar tedbirli olunsa…

Son dönemde Çine’de hırsızlık olayları bir hayli arttı.
Kaç eve girildi, kimin neleri çalındı, artık biz takip edemez olduk…

Yine döneyim mesir macununa.
Çayı da güzel olur onun…
İçinizi ısıtır ve enerji verir.
Sıcak suyun içine atın, eriyinceye kadar karıştırın ve afiyetle için.

Basın özgürlüğü mü?
Onu boş verin.
Önemli olan ne anlattınız değil ne anlaşıldığınızdır.

Kanunlar, etik değerler ve görgüler de öyle;
Ne anlattıklarının bazı zamanlarda, bazılarına göre pek bir önemi yoktur.