Büronun hemen altında karşılaştık.
“Abi görüşemiyoruz” dedim.
“Sorma Eminim çok yoğunum” dedi.
Yeni işi Jandarma arabalarını gözetlemekmiş.
Ova, bayır, dağ, taş demeden sürekli takipteymiş.
Maden kamyonları caza yemesin diye bu işi yapıyormuş.
“Bir tonaj cezası 7 bin TL, buna güç mü yeter” diyordu.
Rekabet şartları ve girdi maliyetlerini gerekçe gösterdi.
Kamyonların tonajlı çalışmak zorunda olduğunu işaret etti.
Bu sohbetten 20 dakika sonra bir tören vardı.
Bir dernek, bir kuruma bağışlarla araç almıştı.
Törenle bunu kullanacak kuruma teslim ettiler.
Aracın önünde duran tabelaya baktım.
Bağış yapan firma ve kişilerin adları vardı.
Birçoğu tonajlı yük çeken ya da çektirenlerdi.
Tonaj cezası 7 bin TL
Bir ceza kadar bağış yapmak çok mu?
Ticari açıdan en doğrusunu yapmışlar.
Yanlış olan böyle bir bağışı kabul etmektir.
Yarın birine ceza kesseler, arada dernek yönetimi kalır.
Doğru olan vazifeni yapmaktır.
İhtiyacını da, temsilcisi olduğun devletten almaktır.
Ceza yazdıkların ya da denetlediklerine el açmanın tek tanımı vardır:
DEVLETİ KÜÇÜK DÜŞÜRMEK!
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.