Sevgi

Muğla’ya doğru seyir halindeyiz.
Tabelalar ve kısaltmalar hep dikkatini çeker.
Yolun sağında çam ağaçlarının dibindeki tabelayı gördü.

“Ormanı sevgi korur” yazıyordu.
“Bekçi parayla korur, sevgi bedava” dedi.
Arif Ali Uyguç’un böyle ilginç saptamaları vardır…

Dilimize doladık orman ve sevgi muhabbetini.
Verdik veriştirdik bazı kötü bekçilere.
Aldıkları paralarda gözümüz yoktu.

Korumak yerine ihanetlerine takmıştık.
Bekçinin koruduğu ormandan karnını doyurmasına razıydık.
Ama içten içe ormanı yok ederek, doymak bilmemesine karşıydık.

Biliyorduk, koruduğu ormanı yok etmek ona yetmeyecek.
Üstün meziyetli bekçi havaları ile daha büyük ormanlar isteyecek.
Kuşlar, kurtlar ve daha nice masumlar yuvasız yurtsuz kalacak.

Sevgi ormanı her şeyden korur.
Kötü niyetli bekçiden koruyamaz.
Çünkü sevgi iyi niyetlidir.

Çakallıklara yer yoktur sevgide.
Ta ki; satıldığında fark eder.
Yine de var olmaya gayret eder.

“Ormanımızı seviyoruz.
O’nu sevgimizle koruyoruz”
Diye düşünmeye devam edin.

Lütfen kötü niyetli bekçilerin de farkına varın.
Kör aşkınız, sevginizin koruma gücünü yitirmesin.
Bir süre hayran olup sonra nefret edeceğiniz bekçileri bırakın.

Sizden ve aracılığınızla ormandan çaldıkları geri gelmez.
Giden sadece sizin hayalleriniz olmaz.
İçinde yaşayacak olan daha nicelerinin geleceği de yok olur.

Sevginin koruduğu ormanda bekçiye ihtiyaç yoktur.
Sadece sevgi sembolü abidelerin bulunması yeterlidir.
Kötü bekçiye değil sevginize güvenin.

Her şeyi ile bu orman bizim.
Yaşayın, yaşatın, sevin.
Kötü bekçinin tacizine ve tecavüzüne de kayıtsız kalmayın.

Ormanlarımız tamamen yanıp kül olmadan.