Tarih 9 Ağustos 1989: Yılmaz Sağlık UFUK Gazetesi’nin ilk sayısını çıkarttı. Ben de varım yanında. “Objektif” adlı bir köşede düşünce ve görüşlerimi yazmaya başladım. Daha sonra Aydın Şafak Gazetesi’nde, Çine Yeni Ufuk’da, Ortaca Postası’nda, Fethiye Beşkaza Postası’nda köşe yazıları yazdım. Yıllarca ara verdim ve sonra Çine Madran’da yeniden yazmaya başladım.
Hep Çine’yi, Çineliyi yazdım.
Menderes’den yukarıyı, Kayırlı’dan aşağıyı ilgilendiren yazılarım olmadı; birkaç Ülke gündemini ilgilendiren yazım dışında. Çine’yi ve Çineliyi yazdım, çünkü benim yaşadığım, doğduğum ve en önemlisi doyduğum yerdi Çine.
Dahası ve en önemlisi Çine’yi ve Çinelileri seviyordum, hep sevdim ve hep seveceğim.
Üzerine basarak söylüyorum: Türk Silahlı Kuvvetleri ve Adalet ile ilgili tek satır bile yazmadım; yazmam da.
Bu iki gücü temsil edenlerin yanlışları olsun ya da olmasın beni ilgilendirmedi hiç; ilgilendirmez de.
Çünkü onların temsil ettiği Makam, şartlar ne olursa olsun, benim için korunması gereken makamlardır.
Çünkü bu iki Kurum benim için kutsaldır. Öyle de kalacak. Geride kalan kim ve hangi makam varsa kalemime konu yaptım ve yazdım.
Yazmaya başladığımdan bu güne kadar birçok Kaymakam, Belediye Başkanı, Mülki Amir, Müdür gördüm. Sağ oldukça ve kalemim elimde oldukça daha da göreceğim.
O günden bu güne koltuklar sürekli olarak doldu, boşaldı; yeniden doldu ve yeniden boşaldı. Bu dolaşım devam edecek. Çünkü Ben Hep Hancı oldum. 1999 Yılının son aylarında Ankara’ya gitmiştim.
1980 – 1983 yılları arasında Çine’de Kaymakamlık yapan Yahya Gür o zaman Ankara’da Vali idi. Yanımda ‘Dünden Bugüne Çine’ kitabımı götürmüştüm, kendisine sunmak için.
Çok samimi davrandı ve bana yarım saat kadar zamanını ayırdı.
O zaman dilimindeki sohbetimizde Çine’nin ileri gelenlerinin hal ve hatırlarını sordu, sonra onlara selam gönderdi. Yahya Gür’ün selam gönderdiği kişilerin çoğu bugün vefat etti ama hala toplumda saygı ile anılıyorlar.
Baştan beri yazdıklarımı neden yazdığımı merak ediyorsunuz, söyleyeyim. Son günlerde Çine’nin perde arkası gündemini oluşturan bir konu var. İşin dozu biraz kaçtı gibi.
Sözüm; Çine’de bir yerlerde söz sahibi olan Siyasi Parti Yöneticilerine; Sözüm Çine’de yaşayan Sivil Toplum Örgütü Liderlerine; Sözüm; Çine’nin ve Çinelinin yarın da saygı ve sevgiyle hatırlamak istediği (Yahya Gür örneğindeki gibi) söz sahibi Eşrafına; ’Kol kırılır, yen içinde kalır.”
Unutmayın: Siz Hancısınız.
Tehdit gibi mi oldu?
Nasıl algılarsanız.