(9 Ay kadar önce bir gün. Hayali bir diyalog)

“Abi takımın durumu iyi değil.”

“İyi, iyi. Böyle devam edeceğiz.”

“İyi de 15 milyon taraftar kan ağlıyor abi.”

“Ağlasınlar, boş ver.”

“Abi gittiğimiz yerde tokadı yiyoruz. Yetmiyor sahamızda da topuğumuza çıkmayacak takımlara puan kaptırıyoruz.”

“Yapacak bir şey yok.”

“Ne demek yapacak bir şey yok. Müdahale edelim abi.”

“Sus, o lafı ağzına alma bir daha.”

“İyi de ezeli rakibimizle aramızdaki puan farkı kaç oldu baksana abi?”

“Olsun, bu gidiş iyi. Kimsenin şikâyet etmesini istemiyorum.”

“Tamam. Ligi 9. bitirelim, dosta düşmana kendimizi güldürelim, o zaman görüşürüz.”

“Oğlum bilmediğin yerde iş var.”

“Bırak abi ya; işi mişi mi kaldı bunun? Rezil rüsvan durumdayız görmüyor musun?”

“Görüyorum ama yapacak bir şey yok.”

“Ne demek yapacak bir şey yok? Hakemlerle konuş, karşı takımdan futbolcularla, yöneticilerle konuş abi. Bir şeyler yap ya.”

“Bak, öyle konuşma demedim mi ben sana. Yerin kulağı vardır.”

“Ne yani diğer takımlar yaparken biz elimiz kolumuz bağlı mı oturacağız?”

“Onlar yapsınlar, biz bu yıl öyle şike olaylarına falan karışmayacağız.”

“Bu yıl?”

“Evet, bu yıl.”

“Ligde rezil kepaze olacağız desene.”

“Önümüzdeki yıl acısını çıkartırız.”

“Bu yılın nesi var ki?”

“Ya sen ne laf anlamaz adamsın? Sus ve bekle diyorum sana.”

“Avrupa ….”

“Onu da sonraki yıl hallederiz.”

“Nereden çıktı bu şikesiz bir yıl yaşayacağız muhabbeti şimdi?

“Çok sevdiğimiz, taraftarımız bir başsavcı Türk Futbol tarihinin en büyük şike operasyonu için düğmeye bastı.”

“Hadi ya!..”

“Evet, bize de haber verdiler. Bu yıl hiçbir falso vermeyeceğiz ve bekleyeceğiz. Onlar her zaman yaptıklarını yapsınlar. Şike yaptıkları tespit edildiğinde dünyaya rezil olacaklar.”

“Büyüksün abi ya.”

“Tabi büyüğüm oğlum. Biz ligi 10. da bitirsek önemli değil. Onların rezilliğinin yanında bizimki unutulup gidecek.”

“Önümüzdeki yıl?”

“Önümüzdeki yıl biz yapacağımızı yine yaparız oğlum. Her yıl operasyon olacak değil ya.”

“Yaşa be abi. Ezeli rakibimizin yiyeceği tokatı merakla bekliyorum.”

“Ben de!...”