Çocuklarda etkili iletişim

İletişim sosyal sürecin en önemli noktasıdır. Özellikle çocukla kurulacak tutarlı ve etkili bir iletişim, çocuk eğitiminin ve mutlu bir yaşamın temel taşıdır. İletişimde kişiyi etkili kılan, insanlarla yapıcı olarak konuşmasını öğrenmedir. Aynı zamanda iletişimde temel ilke kabul etme ve empati kurmaktır.

Başkalarını olduğu gibi kabul etmek  ve  empati  kurmak ilişkileri kuvvetlendirmede önemli etkenlerdir.Bu nedenle çocuğa yakınlaşırken onu ana-baba veya öğretmen olarak olduğu gibi kabullenmeli,anlamaya  çalışmalı ve bu haliyle sevildiğini,,önemsendiğini hissettirilmelidir, unutulmamalıdır ki çocuğu kendi isteklerimiz amaçlarımız yönünde programlamak değil çocuğun yetenek ve özellikleriyle yönlendirmek onu eğitmektir.

Çocukla iletişim kurmanın en etkili yolu onu dinlemektir.

Onu DUYMAK değil DİNLEMEK önemlidir. Çocuğun anlattığı önemsediği şeyleri pasifçe dinleyip tepkide bulunmamak duymaktır ve çocukla iletişime fazlasıyla zarar verir. Çocuk kendini değersiz hisseder. Olumsuz duygular yaşamasına sebep olur. Onu dinleyerek duygularımızı belli eden tepkilerde bulunmamız gerekir. Böylece çocuk kendisini anlaşılmış, ilgilenilmiş, değerli hisseder.

Genellikle çocuğu üzen, korkutan kötü duygulardan onu uzaklaştırmaya çalışırız. Oysa bu çocuğu daha çok üzer. Çocuk hissetmekle ve o an yaşamakta olduklarını karşıdan sözcüklerle duyduğunda rahatlar. Çünkü bir başkası, onun iç dünyasında yaşadıklarını anlayabilmiş ve bunu dile getirmiştir.

Çocuklarla devamlı uzun ve sıkıcı öğütler ya da mantıklı açıklamalar yerine bir şeyin ne kadar çok istendiğini ona hissettirin, bir şeyi isterken ben diliyle konuşun Böylece çocuğun gerçeği kabullenmesi kolaylaşır. Günlük yaşamda gerek ebeveyn-çocuk gerekse eğitimci çocuk alanında yer yer mücadele yaşanır. Öyle ki zamanla bu bir güç gösterisine dönüşür.

Böylesi durumda yapılacak en mantıklı şey "çocuk olsaydım böyle bir durumda ben ne yapardım?" sorusunu cevaplamaktır. Böylece onun karşısında olmak yerine onun yanında olunacak ve empati kurulacaktır. Çocuğun hatalarını yüzüne vurmak problemi çözmek yerine, içinden çıkılmaz bir hal olmasına yol açar. Oysa sorunu dile getirip, açıklık kazandırmak, çocukların o anda yapmaları gerekeni kendi kendilerine bulmalarına yardımcı olacaktır. Çünkü çocuk suçlanmak yerine konu hakkında bilgilendiğinde yapması gerekeni anlamış olacaktır.