Reddedici Anne-Baba Tutumu

Reddedici anne-baba tutumunda çocuğa sevgi, merhamet, sıcaklık ve şefkat verilmez. Bu anne-baba tutumunda çocuk genellikle hiç beğenilmez ve her yaptığı devamlı eleştirilir. Çocuğun iyi ve olumlu yönlerinden çok, çocuğun devamlı kötü ve olumsuz yönleri üzerinde durulur. Anne ve baba çocuğa sevgisini göstermemekte, çocuğunu anlamamakta ve onu kurallarla, soğuk davranışlarla ve emirlerle yönetmeye çalışmaktadırlar.Bazen sadece anne bazen de sadece baba çocuğa karşı reddedici tutumlar sergiler.Bu sebeple çocuk istenmediğini, reddedildiğini hisseder.

Reddedici anne-baba tutumunda çocuğun yaptıkları beğenilmez ve devamlı her yaptığı eleştirilir. Çocuğun eksik ve yanlış davranışları araştırılır. Çocuğa baskı yapmak için her türlü fırsat kollanır. Çocuğun iyi yönleri değil de devamlı kötü yönleri su yüzüne çıkarılır. Her türlü angarya bu çocuğa yıkılır. Bazen diğer çocuklar da bu muameleden nasiplerini almaktadırlar. Ama genel de günah keçisi olarak bir çocuk seçilir. Reddedilen çocuğa evdeki diğer çocuklardan farklı davranılır. Aile sıcak, sosyal ve güven verici havadan kesinlikle yoksundur. Aile içi yaşam gerilim, çatışma ve kavgalarla doludur. Anne-baba çocuğu sevmemekte, anlamamakta ve onu diktatörce yönetmeye çalışmaktadır. Reddedici anne-baba tutumunda çocuk horlanıldığı gibi istenilmediği de açık olarak çocuğa belirtilir. Çocuk ele geçen ilk fırsatta aileden uzaklaştırılmaya çalışılır. Büyükanne, büyükbaba gibi aile büyüklerinin yanına gönderilir veya çok küçük yaşta çalıştırılmaya başlanılır.

Reddedici anne-baba tutumuyla yetişen çocuklar yardım duygusundan uzaktır. Sinirli, agresif bir yapıları vardır. Duygusal kırgınlıkları sıklıkla yaşarlar. Hayvanlara ve özellikle kendilerinden küçük insanlara karşı düşmanca davranırlar. Sevgiye en çok muhtaç olduğu zamanlar da reddedildiği, horlandığı için çocuğun ruhu derinden yara alır. Şiddetli bir şok geçirebilir. Bu tür ailelerde yetişen çocuklar çeşitli psikolojik bozukluklara ve intihara yatkındırlar. Çocuk kötü muameleye maruz kalmamak için anne ve babaya karşı edilgen, uysal ve erdemli olmaktadır. Çünkü direnecek gücü yoktur. Fakat içten içe anne babaya karşı düşmanlık duyguları geliştirmektedir. Çocuk korkaktır. Hayal kırıklığına uğramıştır. Çünkü çevresindeki diğer anne-babaların çocuklarına nasıl davrandıklarını görmektedir. Hiçbir zaman kendisine ait bir güven duygusu geliştiremeyecektir. Güven duygusunu oluşturacak ortamdan her zaman yoksun kalmıştır. En yakınları dahi kendisiyle ilgilenmemiştir. İleriki dönemlerde inatçılık, hırçınlık, uyumsuzluk, çete elebaşlığı ve çetelere üye olma, yasa dışı eylemlerde bulunma, depresyon ve intihar eğilimleri görülebilir. Kendi dışındaki insanlarla yeterli iletişimi kuramadığı için saldırganlığını kendisine yöneltmektedir. Bu çocuklar şiddetli ve aşırı bastırılmış duygular nedeniyle dengesiz bir kişilik sergilemektedirler.
 
Reddedici anne-baba tutumunun çok farklı sebepleri vardır. Çocuk evlilik dışı, istenmeyen bir bebek olabilir. Henüz anne-baba bir çocuklarının olmalarına kendilerini hazır hissetmiyor olabilirler. Çocukta bedensel ve ruhsal açıdan bir engel veya özür olabilir. Anne-baba hayal kırıklığı ve suçluluk hissediyor ve suçu direk çocuğa yüklüyor olabilirler. Anne ya da baba çocuğa aşırı düşkünlük gösterip eşini ihmal ediyor olabilir. İhmal edildiğini düşünen eş çocuğu kendisine rakip olarak görebilir. Çocuğu kıskanabilir. Bu nedenle çocuğa karşı düşmanca davranabilir. Ayrıca çalışan bir anneyse çocuk bir müddet annenin çalışmasına engel olacak ve ilerlemesini durduracaktır. Bu nedenle de annenin çocuğu kabullenmesi güçleşecektir. Bazen de çocuğun aile üyelerine benzemiyor olması veya anne babanın sevmediği bir ferde benziyor olması gibi daha birçok farklı sebep anne babanın çocuğu reddetmesi konusunda söylenebilir. Ama bunlar sadece bahanedir. Hiçbir bahane çocuğu reddetme konusunda kabul edilebilir olamaz.