Serbest  anne - baba tutumunda, çocuğun başına buyruk yetişmesi, dilediğince davranması ve çocuğun üzerinde aile denetiminin olmaması vardır.Çocuğun aşırı hareket ve davranış serbestliği vardır.Kendine ve çevresine zarar verebilecek davranışlar da bile etkili denetimden uzaktır. Müdahale kabul edilmez. "Bırak karışma! Neyin doğru neyin yanlış olduğunu kendisi bulsun.Yaşayarak öğrensin." mantığı ailelerde söz konusudur. Çocuğa neyi yapması veya neyi yapmaması konusunda açıklayıcı bilgi verilmez.

Çocuğa hiçbir zaman kesin kurallar belirtilmez.Çocuğa ceza verilir ama nedeni açıklanmaz.Suçunu kendisi bilsin denilir. Aile içinde çocuğa sayısız haklar tanınmıştır. Ancak çocuğun nerede duracağı kesinlikle belirlenmemiştir.Kurallar,uygulama ve denetleme düzensizdir. Anne - baba çocuğun yanlış davranışlarını görmekte ama "İyi bir eğitim baskıcı değil,özgür olmalıdır"düşüncesi ağırlıkta olduğu için çocuğa sınırsız özgürlük tanımaktadırlar. "Benim çocuğum ideal davranışlara sahip olmalı" görüşü hakimdir.

Serbest anne - baba tutumu ev içinde geçerli olduğu gibi ev dışında da geçerlidir.Tabii  misafirliğe gidildiğinde veya başka çocuklarla karşı karşıya kalındığında  problemler ortaya çıkar.Çocuk misafirliğe gittiği  evde  de kendi evlerindeki gibi rahat hareket etmek ister.Bu da genelde misafirliğe gidilen evin sahibi için sorun olmaktadır.Başka  çocuklarla karşı karşıya kaldığındaysa oyun oynarken kurallara uymak istemez.Kendi istediği şekilde oyun oynanmasında ısrar eder.         
                                              
Anne - baba çocuğun davranışlarına karışmamakta yalnız büyük bir problem olduğunda varlıklarını hissettirmektedirler. Çocuk merkezli bu tür ailelerden gelen, her isteklerini yaptırmayı alışkanlık haline getiren, kural tanımayan bu tür çocuklar okullarda ki kurallarla karşı karşıya kalınca hayal kırıklığına uğramaktadırlar.Okula uyum sağlamakta zorluk çekmektedirler.Öğretmenin koyduğu kurallara uymak istemezler ve bu kurallara uynak istemedikleri için de okula gitmek istemezler ve türlü bahaneler bulurlar.Yalan bile söyleyebilirler .Öğretmenin kendisini dövdüğünü,arkadaşlarının onu sevmediği gibi.     
 
Serbest aile yapısında büyüyen çocuk ailede tek inisiyatif sahibi olan kişidir. Bu durumun en önemli nedenlerinde birisi, serbest anne - baba tutumunda, çocuğun içerisinde seçimler yapabileceği sınırların belirlenmemiş olmasıdır. Fakat dış çevreye çıktığında işlerin hiç de evdekine benzemediğini görünce çocuk hayal kırıklığına uğrar. Serbest anne-baba tutumuyla yetişen çocuklar devamlı  birilerinden  hizmet  beklerler, her  isteklerinin  yapılmasını  beklerler.Ayrıca kendilerine olduklarından daha fazla değer verirler. Gururlu, kibirli, kendini beğenen bir kişilik özelliği de sergileyebilirler. Toplumun vermediği hakları kendilerine tanımaya çalışırlar.Başkaları üzerinde etkili ve kuvvetli olduklarından emindirler.Bu çocuklar çocukluklarında her ortamda istediklerini elde ettikleri için yetişkin olduklarında doyumsuz ve mutsuz olurlar. Bazen de yaratıcı ve bağımsız olabilirler. Bu özelliklerini iyi yönlerde kullanabilirler.Genel olarak, serbest aile  yapısında, çocuğa egemen olma ve baskı kurmanın yerine çocuğun başına buyruk yetişmesi, dilediğince davranması ve kendi üzerinde ailesinin denetimine olanak tanımaması söz konusudur.